از آنجایی که، در گستردهترین اصطلاح، یک رنگ شامل یک رنگدانه و پودر رنگ نسوز خاص است که در یک چسب خاص پراکنده شده، در یک حلال خاص حل شده است، بنابراین تعداد انواع رنگ عمومی محدود است.
متداولترین روشهای طبقهبندی رنگها بر اساس رنگدانه یا نوع چسب آنها است.
پرایمرهای فولاد معمولاً بر اساس رنگدانه های اصلی بازدارنده خوردگی که در فرمولاسیون آنها استفاده می شود، طبقه بندی می شوند، به عنوان مثال. پرایمرهای روی فسفات و پرایمرهای فلزی روی و غیره.
هر یک از این رنگ ساختمانی اکریلیک و رنگدانه های بازدارنده را میتوان در طیف وسیعی از رزینهای بایندر گنجاند که به عنوان مثال، پرایمرهای آلکیدی فسفات روی، پرایمرهای اپوکسی فسفات روی و غیره را میتوان ترکیب کرد.
پوششهای میانی و نهایی معمولاً بر اساس چسبهایشان طبقهبندی میشوند، به عنوان مثال. اپوکسی ها، وینیل ها، یورتان ها و غیره.
پرایمر مستقیماً بر روی سطح فولادی تمیز شده یا در مورد سیستم های دوبلکس، روی پوشش فلزی مهر و موم شده اعمال می شود.
هدف آن خیس کردن سطح و ایجاد چسبندگی خوب برای پوشش های بعدی است.
برای پرایمرهایی مانند رنگ روغنی شیراز که مستقیماً روی سطوح فولادی اعمال می شوند، معمولاً برای جلوگیری از خوردگی نیز به این پرایمرها نیاز است. دو نوع اصلی پرایمر وجود دارد.
آغازگرهای رنگدانه شده با عناصر فلزی آندی به فولاد:
این پرایمرها طوری فرموله می شوند که وقتی شکستگی در پوشش (به دلیل آسیب یا خوردگی موضعی) بستر فولادی را در معرض دید قرار می دهد، فلز آندی نسبت به فولاد به طور فزاینده ای خورده می شود.
این به طور موثر خوردگی فولاد و زنگ زدگی پرایمر را تا زمانی که فلز آندی تمام شود خفه می کند.
پرایمرهای غنی از روی مانند رنگ روغنی سفید نیمه مات بیشترین استفاده از این نوع هستند.
پرایمرهایی که بر چسبندگی بالا و خواص مقاومت شیمیایی بایندر تکیه دارند:
با این پرایمرها چسبندگی خوبی حاصل می شود (به شرطی که سطح کاملاً تمیز شده باشد) و برای جلوگیری از زنگ زدگی در هر گونه گسیختگی پوشش (در اثر آسیب) کافی است.
پرایمرهای اپوکسی دو بسته معمولی این نوع هستند. این پرایمرها ممکن است حاوی رنگدانه های بازدارنده برای تداخل در فرآیند خوردگی باشند. به عنوان مثال، روی فسفات یک رنگدانه بازدارنده خفیف است و به طور گسترده در فرمولاسیون پرایمرهای مدرن استفاده می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.